Hellevoetsluis kreeg in de loop van 1943 te maken met een ingrijpende maatregel. Onder de Duitsers heerste een voortdurende angst dat Voorne mogelijkerwijs door een geallieerde landing zou worden aangevallen. Daarom werd langs de kust de Atlantikwall aangelegd: talloze bunkers moesten een vijandelijk aanval voorkomen. Vanuit het havenplaatsje kon een invasie niet worden afgeslagen. Om het schootsveld te verruimen moest daarom een deel van de vesting worden afgebroken.

L. van der Knoop meldde het in zijn dagboek op 19 september 1943: ,,van de plm. 1300 bewoners van Hellevoetsluis schijnen er 650 te moeten evacueren. Een groot gedeelte van Hellevoetsluis, waaronder meest de nieuwste woningen, schijnen om redenen van strategische aard te worden afgebroken.’’ En op 3 maart 1944 schrijft hij: ,,Hellevoet is thans zowat afgebroken.’’

Het was treurig om te zien hoe elke dag een stukje van het westelijk deel van de vesting werd gesloopt. Tegen het einde van de oorlog telde Hellevoetsluis amper 700 inwoners.

Tekst: Bob Benschop